❖ Απόπειρα μετάφρασης: Sonnet 18 - Shakespeare

Shall I compare thee to a summer's day?

Thou art more lovely and more temperate:

Rough winds do shake the darling buds of May,

And summer's lease hath all too short a date

Sometime too hot the eye of heaven shines,

And often is his gold complexion dimm'd;

And every fair from fair sometime declines,

By chance or nature's changing course untrimm'd;

But thy eternal summer shall not fade

Nor lose possession of that fair thou owest;

Nor shall Death brag thou wander'st in his shade,

When in eternal lines to time thou growest:

So long as men can breathe or eyes can see,

So long lives this and this gives life to thee.

**************************************************** 

Πώς με μια μέρα θερινή να σε συγκρίνω θα μπορούσα;

Πιο γοητευτικά λιτός και πιο θαυμάσιος είσαι εσύ

Άνεμοι άγριοι συγκλονίζουν του Μάη τα λατρευτά μπουμπούκια

Και του καλοκαιριού σιμώνει σύντομα πάντα η εκπνοή

Πολύ καυτό κάποτε λάμπει το παραδείσιο του ήλιου βλέμμα

Και η χροιά του η χρυσαφιά στη σκιά συχνά λαγιάζει

Και καθετί το όμορφο ζυγώνει προς το γέρμα,

Τυχαία, ή απ’ την πρόθεση της φύσης που όλο αλλάζει.

Μα το δικό σου θέρος το αέναο δεν θα σβήσει

Ούτε θα πάψει απ’ την δική σου να κυριεύεται ομορφιά

Ούτε ο θάνατος σεργιάνι σου στη σκιά του θ’ απαιτήσει,

Γιατί θα ζεις μες στις γραμμές αυτές παντοτινά.

Όσο θα υπάρχουν οι θωριές κι η ανθρώπινη πνοή,

Τόσο θα ζει και θα σου δίνει αυτό το ποίημα ζωή.