Social Icons

...Έτσι λοιπόν, σε έναν κόσμο γεμάτο από χέρια που σκάβουν, άλλοτε χώματα κι άλλοτε ψυχές κι ανήμπορα σώματα, εγώ σήκωσα το δικό μου ψηλά κι έγραψα στον αέρα τον πρώτο μου στίχο. Έκτοτε, γράφω με το αίμα μου…
Άδεια Creative Commons
Τα περιεχόμενα του παρόντος ιστοχώρου υπάγονται σε Άδεια Χρήσης
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα

☯ Βιογραφικό

Η Ευτυχία Κανάρη γεννήθηκε στην Αθήνα στις 27 Αυγούστου του 1982 και μεγάλωσε στη Σαλαμίνα, αφιερώνοντας αρκετά έτη διαμονής σε αθηναϊκές γειτονιές. Εργάστηκε πίσω από γραφεία επί επτά χρόνια. Παράλληλα μαθήτευσε περιστασιακά σε διάφορους τομείς τής τέχνης, όπως ζωγραφική και μουσική, τέχνες οι οποίες -μαζί με τη συγγραφή- αποτέλεσαν και αποτελούν για κείνη μέσα έκφρασης, κατανόησης και επικοινωνίας.
Έχει βραβευτεί για τη συμμετοχή της σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και έχει ολοκληρώσει έργα όπως τα μυθιστορήματα «Θάνατος, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, Χειμώνας» και «Όποια κι αν ήταν η μητέρα μου» , τα θεατρικά «Παρούσες απουσίες», «Κανείς δεν πάει πουθενά», «Γκέργκι - η Γη των ξεριζωμένων», «Αίτημα θανάτου», ποιητικά όπως το «27»,  «Σε σκότωσα», «Χαμένος Ήλιος», «Υπόγεια (ως ουσιαστικό, ως επίθετο, ως επίρρημα)» κ.α.
Σπούδασε Συμβουλευτική Ψυχολογία στο Athens Synthesis Centre, και εργάζεται ως Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας.
Καθώς περνούν τα χρόνια, αντιλαμβάνεται ολοένα και πιο ξεκάθαρα πως οποιαδήποτε ενασχόλησή της με τις τέχνες αλλά και με οποιοδήποτε άλλο έχει κατά καιρούς ασχοληθεί -για λίγο ή για πολύ-, εν τέλει όλα συναντιούνται κάποια στιγμή σε έναν κεντρικό άξονα: την αγάπη για τον άνθρωπο, την κατανόηση της συναισθηματικής του δυσφορίας και τη βελτίωση της ψυχικής του υγείας. Κι αυτή είναι μια ανεπανάληπτη διαδρομή, που ξεκινάει σε ατομικό επίπεδο, και έχει την τάση να εξαπλώνεται!... 







Προσωπική σημείωση:


Η παρούσα ηλεκτρονική γωνιά δημιουργήθηκε για να εξυπηρετήσει τον σκοπό μου να μοιραστώ τους καρπούς αυτού που αγαπώ τόσο έντονα στη ζωή μου: της γραφής.
Σχετικά με αυτό το «ταξίδι», οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην πολυαγαπημένη μου φιλόλογο, κυρία Βασιλική Πλούμπη, για την αρχική σπίθα που μου μετέδωσε για την τέχνη τής γραφήςγια την πολύτιμη βοήθειά της στις λογοτεχνικές μου προσπάθειες, τη στήριξη και την αστείρευτη διάθεσή της πάντα να μοιράζεται τις γνώσεις της.
Επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Γιάννη Φαρσάρη - από τους πρωτοπόρους στον ελληνικό χώρο σε ό,τι αφορά στην ανοιχτή λογοτεχνία στο διαδίκτυο - για την πάντα θετική του στάση και την έντονη επιθυμία του να μοιράζεται την ουσία με τους συνανθρώπους του (αγάπη για τη λογοτεχνία - μεταξύ άλλων - γνώσεις, πληροφορίες, θετική ενέργεια, στήριξη, ιδέες, δημιουργίες).
Φυσικά ένα τεράστιο ευχαριστώ στη Ματίνα Μπραντίτσα για την ουσιαστική της στήριξη, την πίστη της σ' εμένα και την απίστευτη βοήθεια που μου έχει προσφέρει, ώσπου έφτασα τελικά να το δω και να το πιστέψω πως ο άνθρωπος τα πάντα έχει τη δυνατότητα να κάνει, αρκεί να το θελήσει... 
Και εφόσον έχω μπει στην ευχάριστη για μένα διαδικασία να ευχαριστήσω εκείνους τους ανθρώπους που αισθάνομαι πως έχουν συμβάλει στην εξέλιξη αυτού -και όχι μόνο- τού εγχειρήματός μου, οφείλω ένα θεόρατο ευχαριστώ στους υπέροχους, πραγματικά, φίλους μου, από τους οποίους δεν έλαβα ποτέ τίποτα λιγότερο από ουσιαστική στήριξη, επιβεβαίωση και παρότρυνση. (Φυσικά αναφέρομαι και σε εκείνους που δεν βρίσκονται κοντά μου πια). Ομοίως και στη μητέρα μου -την πρώτη μου αναγνώστρια- για την πίστη της στην «πένα» μου, τη βοήθεια και την ανοχή της καθ' όλη τη διάρκεια της ασχολίας μου με όλα αυτά. 

Η επαφή και η συνεργασία μου με τις Εκδόσεις Σαΐτα προέκυψε στα τέλη τού 2012, όταν η επιθυμία μου να μοιραστώ ανοιχτά τα βιβλία μου στο διαδίκτυο, συνάντησε την υπέροχη πρωτοβουλία μιας ομάδας δημιουργικών ανθρώπων να πραγματοποιήσουν έναν χώρο ελεύθερων εκδόσεων μακριά από το κέρδος, την εκμετάλλευση και την εμπορευματοποίηση της πνευματικής ιδιοκτησίας.
Ευχαριστώ ιδιαιτέρως τον Ηρακλή Λαμπαδαρίου -δημιουργό των Εκδόσεων Σαΐτα- για την ευχάριστη συνεργασία, τη δοτικότητα, την προθυμία, την υπομονή του, την αστείρευτη δημιουργική του διάθεση και τον σεβασμό στις δημιουργίες των άλλων, καθώς και όλους τούς συντελεστές αυτής τής προσπάθειας για το όραμα, την προσφορά τους και εν τέλει τα όμορφα αποτελέσματα της δουλειάς τους.

Θα ήταν υπερβολή εάν ευχαριστούσα και όλους εκείνους τους ανθρώπους που ντύθηκαν με λέξεις και έγιναν είτε ήρωες των κειμένων μου, είτε οι εμπνευστές για αυτά; Εάν ναι, τότε αποδέχομαι τον χαρακτηρισμό «υπερβολική» και τους ευχαριστώ θερμά - είτε γνωρίζουν τη συμβολή τους σε όλα αυτά, είτε όχι!

Εάν η ενασχόλησή μου με τη γραφή υπήρξε στη ζωή μου τόσο έντονη για να μπορέσω να μοιραστώ τόσο πολλά συναισθήματα και εμπειρίες με όλους αυτούς τούς ανθρώπους που αναφέρω παραπάνω, τότε το κέρδος μου είναι ήδη κατά πολλές φορές μεγαλύτερο από την ενέργεια που εγώ έχω έως τώρα αφιερώσει. Εάν όλα αυτά συμβαίνουν και για ακόμη περισσότερους λόγους, που ενδεχομένως δεν μπορώ να σκεφτώ αυτή τη στιγμή, συλλογίζομαι μήπως κάποια μέρα η ευγνωμοσύνη μου δεν θα μπορεί να χωρέσει πια μέσα σε ευχαριστήρια...!


Με εκτίμηση,
Ευτυχία Κανάρη