Social Icons

...Έτσι λοιπόν, σε έναν κόσμο γεμάτο από χέρια που σκάβουν, άλλοτε χώματα κι άλλοτε ψυχές κι ανήμπορα σώματα, εγώ σήκωσα το δικό μου ψηλά κι έγραψα στον αέρα τον πρώτο μου στίχο. Έκτοτε, γράφω με το αίμα μου…
Άδεια Creative Commons
Τα περιεχόμενα του παρόντος ιστοχώρου υπάγονται σε Άδεια Χρήσης
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα

Τετάρτη 18 Απριλίου 2007

✿ Πτήση, σκοπός της πτώσης


Πες ότι πάρεις επτά απ’ τα σπουδαία και τ’ άπειρα
που ’χεις ποτέ σου με πείσμα και πίστη ποθήσει,
άπληστα πάλι κι επίμονα εκεί θα περίμενες
τ’ όγδοο να πάρεις που απλούστατα θες ν’ αποκτήσεις.

Πες πως σου πάρουν επτά απ’ αυτά που αγάπησες
και πτοημένος το πταίσμα σου ανασκοπήσεις
που έκλυτος κι άτολμος ν’ απατηθείς επιτρέποντας
θα ’χεις αυτή τη φτωχή κατοχή προξενήσει.

Πες πως στην πλάτη σου κάποτε πάνω αποκτήσεις,
όχι όπως άλλοτε δυο σαϊτιές και δυο πλήγματα,
μα δυο φτερά σαν κι αυτά που φοράς στο ενύπνιο
κι ίπτασαι σε πρωτογνώριστων τόπων ποιήματα.

Πες σε παραίσθηση και σε οπτασία πως έφτασες
κι όλα – πελάγη, δασότοποι, πέτρες και κτίσματα –
σαν σ’ ιδιότροπο ανείπωτο ονειροπόλημα
πνεύματα ξύπνια απλωθούν σε πολύχρωμα πρίσματα.

Πες πως σιωπάς αναπάντεχα σε μιαν απόπειρα
ν’ αποπληρώσεις για κάθε σου περιττολόγημα
και τότε φτάσεις να βλέπεις πως πλέον ακροάστηκαν
τ’ άπταιστα λόγια σιωπής που ’ναι πάντα πιο φρόνιμα.

Πες σ’ επικίνδυνο πέρασμα και σ’ απροσπέλαστο
πως επιλέξεις το πνεύμα σου να παραθέσεις,
στα μονοπάτια τ’ απρόσιτα της αυτοπραγμάτωσης
πες ότι φτάσεις στο πέρας, πού αλλού να σκοπεύσεις;    

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου