✿ Μαμά.

Δεν θα υπάρξει ποτέ «κατάλληλη» ηλικία,

ούτε «κατάλληλος» τρόπος,

ούτε «κατάλληλες» επιλογές…

Πάντα κάτι κερδίζεται και κάτι χάνεται.

Καμια γυναίκα δεν γίνεται μητέρα με «κατάλληλο» τρόπο.

Αν δεν με είχες γεννήσει στα 22, δεν θα με είχες  γεννήσει ποτέ.

Οποιαδήποτε εγκυμοσύνη σου πριν ή μετά από εκείνη τη συγκεκριμένη σύλληψη, θα αφορούσε σε ένα άλλο παιδί, σε μιαν άλλη ψυχή.

Κι ούτε κι εσύ θα ήσουν η ίδια.

Δεν θα είχες κάνει όλα τα υπέροχα που έκανες,

δεν θα είχες κάνει όλα τα λάθη που έκανες,

δεν θα είχες βιώσει όλα όσα βίωσες.

Θα είχες κάνει ένα σωρό άλλα υπέροχα πράγματα,

θα είχες κάνει ένα σωρό άλλα λάθη,

θα είχες βιώσει μια διαφορετική ζωή.

Κι εγώ;…

Εγώ είμαι εδώ επειδή στα 22 σου με κυοφόρησες.

Εγώ είμαι εδώ επειδή κάτι δικό σου έκανες στην άκρη για να έρθω.

Εγώ είμαι εδώ επειδή εσύ έγινες άνω-κάτω, βάρυνες, κουράστηκες, πόνεσες, επειδή το σώμα σου καταπονήθηκε, επειδή η ψυχή σου τρόμαξε μα εσύ τη μάζεψες και με όλη σου τη δύναμη μου άνοιξες την πόρτα να βγω στον κόσμο.

Εγώ είμαι εδώ επειδή χρειαζόταν δύναμη για να έρθω κι εσύ τη βρήκες.

Εγώ είμαι αυτή που είμαι επειδή εσύ αφιέρωσες αυτό που είσαι για να με ταΐσεις, για να με θρέψεις, για να με μάθεις να περπατάω, για να με μάθεις να μιλάω, για να με μάθεις τρόπους συμπεριφοράς και κοινωνικοποίησης, για να με μάθεις να προσπαθώ, για να με μάθεις να ψάχνω, για να με μάθεις να αγαπώ…

Εγώ είμαι αυτή που είμαι επειδή σε θαύμασα και σε αγάπησα βαθιά.

Εγώ είμαι αυτή που είμαι επειδή εσύ έκανες τα λάθη που έκανες. Και σε ευγνωμονώ γι’ αυτά. Και πάντα θα σε ευγνωμονώ γι’ αυτά…

Είμαι αυτή που είμαι επειδή είσαι αυτή που είσαι.

Είμαι, επειδή είσαι.

Είμαστε.

Κι αυτό δεν θα είχε συμβεί αν υπήρχε «κατάλληλη» ηλικία για να με γεννήσεις,

Δεν θα είχε συμβεί αν υπήρχε «κατάλληλος» τρόπος,

Δεν θα είχε συμβεί αν υπήρχαν «κατάλληλες» επιλογές.

Γιατί αυτό θα σήμαινε πως ήξερες τι σε περίμενε και ήσουν «κατάλληλα» προετοιμασμένη.

Μα αν ήξερες, θα τρόμαζες τόσο που ίσως δεν θα βρισκόταν ποτέ η «κατάλληλη» στιγμή.

Ευτυχώς δεν ήξερες!

Ευτυχώς, γιατί λόγω αυτής της άγνοιας σε συνάντησα.

Ευτυχώς, γιατί τελικά μάθαμε και εξακολουθούμε να μαθαίνουμε μαζί.

Μου δώσατε το όνομα της μητέρας σου – με ονομάσατε Ευτυχία.

Αναρωτιέμαι αν γνωρίζεις πως μαζί με το όνομά μου, μου έδωσες και χίλια κλειδιά για να ανοίξω την πόρτα αυτής τής έννοιας· ΕΥΤΥΧΙΑ.

Ευτυχία να σε έχω συναντήσει.

Ευτυχία να έχω πηγάσει μέσα απ’ το σώμα σου.

Ευτυχία να έχω πει τη λέξη «μαμά» και να εννοώ εσένα.

Ευτυχία να έχουμε περάσει τόσα μαζί που να μη μου φτάνουν όλα τα αλφάβητα και οι γραμματικές τού κόσμου για να σου γράψω πόσο ευγνώμων σου είμαι…

Μαμά, σ’ ευχαριστώ για τη ζωή!...