Social Icons

...Έτσι λοιπόν, σε έναν κόσμο γεμάτο από χέρια που σκάβουν, άλλοτε χώματα κι άλλοτε ψυχές κι ανήμπορα σώματα, εγώ σήκωσα το δικό μου ψηλά κι έγραψα στον αέρα τον πρώτο μου στίχο. Έκτοτε, γράφω με το αίμα μου…
Άδεια Creative Commons
Τα περιεχόμενα του παρόντος ιστοχώρου υπάγονται σε Άδεια Χρήσης
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα

Δευτέρα 25 Μαΐου 2015

╰☆╮Μέρα 11.959...





Το βράδυ τής Κυριακής 24 Μαΐου, το θεατρικό έργο "Κανείς δεν πάει πουθενά" ενσαρκώθηκε από τρεις χαρισματικούς ηθοποιούς στον χώρο "Έλευσις και Υδράνη" στον Κεραμεικό.
Ο Θοδωρής Καστρινός -συγγραφέας τού θεατρικού έργου "Θεωρητικό ζήτημα", που επίσης απολαύσαμε στη συνέχεια της ίδιας βραδιάς, και σκηνοθέτης και των δύο- έδωσε μαζί με την ομάδα των ηθοποιών μια πολύ όμορφη απόδοση και στα δύο έργα.
Ο κύριος Καστρινός με τη σκηνοθετική του ματιά, η Στέλλα Κωνσταντάτου με την ανατριχιαστική της ερμηνεία, ο Νίκος Μωϋσιάδης με τη φρέσκια μα και ώριμη συγχρόνως απόδοσή του, ο Βασίλης Αργυράκης με τη βαθιά, συγκινητική μα και συγκινημένη του έκφραση, κατάφεραν μέσα σε λίγα λεπτά να φέρουν στην επιφάνεια βαθιά συναισθήματα στους παρευρισκόμενους!... Αυτοί οι άνθρωποι έκαναν αμέτρητες πρόβες, έδωσαν πραγματικά ψυχή σε ένα σωρό λέξεις που κάποτε κάθισα κι έγραψα... Μάλιστα αποφάσισαν να αποστηθίσουν τους διαλόγους κι έτσι το έργο αποδόθηκε ως κανονική παράσταση κι όχι σε μορφή αναλογίου όπως ήταν η αρχική ιδέα. Κι έπειτα, στο δεύτερο μέρος τής παράστασης, οι δυο άντρες ηθοποιοί μάς έδωσαν τροφή για σκέψη μέσα από τις εκπληκτικές ερμηνείες τους στο έργο τού Θοδωρή Καστρινού. Μια βραδιά που κατάφερε να μας κάνει και να αισθανθούμε και να σκεφτούμε και να αναλογιστούμε ένα σωρό πράγματα.

Κι όλα αυτά ξεκίνησαν από έναν λογοτεχνικό διαγωνισμό, του περιοδικού "Λόγων Παίγνια"... Με αφορμή αυτόν, γνώρισα υπέροχους ανθρώπους, που για κείνους η τέχνη είναι εξίσου σημαντική όσο και για μένα και δεν παίρνει εκπτώσεις μέσα τους. Αντίκρισα ζευγάρια μάτια που φεγγίζει μέσα τους η ίδια λαχτάρα για δημιουργία, για ομοψυχία, για συναισθηματική ανάταση!...

"Γεννήσαμε", λοιπόν! Και ευχαριστούμε όσους μάς συνόδεψαν σε αυτόν τον τοκετό!...
Ευγνωμοσύνη!...



Από το θεατρικό μονόπρακτο "Κανείς δεν πάει πουθενά" - Ευτυχία Κανάρη:






Από το θεατρικό μονόπρακτο "Θεωρητικό ζήτημα" - Θοδωρής Καστρινός:




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου