Διώξαμε όλα τα σύννεφα, νομίζω…
Έχεις κάποιο ακόμα για μένα;
Κρατώ τις μνήμες, κρατώ και
τα όνειρα…
Ανυπόστατα, αγέννητα όλα.
Χάσαμε κάτι και κάτι
κερδίσαμε.
Ρωγμές; Η μνήμη ας είναι
καλά, να μη χανόμαστε…
Όχι, δεν πειράζει πια,
Ναι, μας συγχώρεσα…
Ιδίως για ό,τι δεν παλέψαμε αρκετά
Αφού το “αρκετά” ποτέ δεν ήταν
για μας αρκετό…
Στο Π. από το Π.
Αγάπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου