Social Icons

...Έτσι λοιπόν, σε έναν κόσμο γεμάτο από χέρια που σκάβουν, άλλοτε χώματα κι άλλοτε ψυχές κι ανήμπορα σώματα, εγώ σήκωσα το δικό μου ψηλά κι έγραψα στον αέρα τον πρώτο μου στίχο. Έκτοτε, γράφω με το αίμα μου…
Άδεια Creative Commons
Τα περιεχόμενα του παρόντος ιστοχώρου υπάγονται σε Άδεια Χρήσης
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

✿ Η νύμφη της γενέτειρας


Ένιωθα τις δονήσεις σου
μέσα απ’ την κοιλιά της μάνας μου.
Σε γνώρισα με τις αισθήσεις της
πριν καν αρχίσεις να καταλαμβάνεις τις δικές μου.
Οι μυρωδιές σου,
οι ήχοι σου,
οι γεύσεις σου,
οι εικόνες σου
οι υφές σου
αναστάτωναν το κουκούλι μου
και μ’ έκαναν δική σου νύμφη.
Είμαι το γέννημα και το θρέμμα σου,
είμαι ο καρπός της ιστορίας σου
και κλείνω μέσα μου τον αυριανό σου σπόρο.
Είμαι το δάκρυ σου, το γέλιο σου,
ο εκ των έσω θαυμαστής σου.
Δεν μπορούμε να βρούμε μια λύση,
πατρίδα μου;
Χανόμαστε, νομίζω…
Έτσι θα την περάσουμε τη ζωή;
Εσύ να δυσκολεύεσαι να με χωρέσεις
κι εγώ να δυσκολεύομαι να σε συγχωρέσω;
Κουβαλάς τόσο φως μέσα απ’ τους αιώνες
κι εγώ είμαι απλά μια πεταλούδα σου.
Θα με κάψεις όπου να ’ναι…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου